Strona Główna >>>

Zabytki

 

      Dworek Rodziny Rzewuskich w Sielcu

    Klasycystyczny dworek został pobudowany w II połowie XIX w., w obrębie dawnych umocnień. Obecnie jest on murowany, otynkowany, znacznie przebudowany. Podczas I wojny światowej dwór został częściowo spalony, jednak odbudowany zaraz po zakończeniu działań wojennych w 1918r. Obecnie w dworku mieści się Szkoła Podstawowa w Sielcu.

 

Kapliczka Ekumeniczna Świętej Anny

Niedaleko zabudowań, na łąkach sieleckich znajduje się licząca ponad 500 lat Ekumeniczna Kapliczka św. Anny. Dwa razy do roku (26 lipca i dwa tygodnie później wg kalendarza juliańskiego) odbywa się nabożeństwo połączone z poświęceniem wody w cudownym źródle bijącym pod kapliczką (stąd druga nazwa - kapliczka na wodzie). Uroczystość jak i wieść o cudowności tego miejsca ściąga rzesze wiernych z całego kraju jak i z zagranicy.

Do Góry

 

    Cmentarz Prawosławny  w Sielcu

Cmentarz prawosławny. 2 poł. XIX w. Położony na południowym skraju wsi. Powierzchnia 0,14 ha.ajstarszy istniejący nagrobek pochodzi z 1880 r. Pozostałości kaplicy cmentarnej na cmentarzu unickim(później prawosławnym). Miejsce pochówku powstańców zmarłych w szpitalu, funkcjonującym w okresie powstania w Sielcu oraz poległych w bitwie pod Kumowem (16 lutego1864 roku). Obiekt prawdopodobnie ufundowała rodzina jednego ze zmarłych, hrabiego Ludwika Mycielskiego z Poznańskiego. W kaplicy pochowano też Paulo Bellotiego uczestnika tej samej bitwy.

Do Góry

Park Podworski

Został on założony w 1876 r. Główną część stanowi aleja pięknych wiekowych jesionów prowadząca bezpośrednio do dworku Rodziny Rzewuskich. W skład drzewostanu parku wchodzi blisko 250 drzew z 11 gatunków - są to przede wszystkim lipa drobnolistna, jesion wyniosły, kasztanowiec biały, klon pospolity,  grab zwyczajny.

Najbardziej okazałe - okazy spośród drzewostanu to: dwa jesiony wyniosłe o obwodach pni 420 i 360 cm, oraz klon pospolity o obwodzie pnia 350 cm.

Dzieci ze Szkoły Podstawowej w Sielcu nadali im imiona: Wacław, Fryderyk i Wiktor. Całość stanowi zabytek i jest wpisana do rejestru zabytków.

Do Góry

 

Baszta obronna

 

Baszta wraz z fragmentem muru obronnego - to pozostałość Zespołu zamkowego wzniesionego w 1588 r. w stylu późnego renesansu polskiego przez Mikołaja Uhrowieckiego - starostę chełmskiego.  Całość oprócz zabudowań zamkowych składała się jeszcze z czterech podobnych dwukondygnacyjnych baszt połączonych ze sobą murami kurtynowymi wykonanymi z białego kamienia oblicowanego cegłą.

Na skutek wybuchu prochu w 1678 r,. zamek uległ zniszczeniu. Pozostałości po nim zachowały się jeszcze do 1945, kiedy to ostatecznie zostały rozebrane. Do dnia dzisiejszego zachowała się tylko jedna baszta od strony północno-zachodniej wraz z fragmentem muru.

Do Góry

Kościół Rzymskokatolicki pod wezwaniem Nawiedzenia NMP

 

Pierwsza świątynia drewniana została wybudowana w 1437 r. przez Jana Biskupca. Fundatorami dwóch następnych kościołów (wznoszone w 1592 i 1697) byli również biskupi chełmscy, których rezydencja znajdowała się tuż obok w Kumowie Majorackim.

Obecny Kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny wybudowany w latach 1821-1826 jest murowany z cegły. Wzniesiono go na planie krzyża, posiada jedną nawę i dwie kaplice połączone z kościołem. W 1907 r. przeprowadzono gruntowny remont, dobudowując zakrystię, kruchtę i 2 kaplice.

Z ważniejszych zabytków należy wymienić: trzy ołtarze regencyjne - jeden główny i dwa boczne z I połowy XVIII, przeniesione prawda podobnie z kościoła reformatów w Chełmie, chrzcielnica późnobarokowa, ambona regencyjna i 12 głosowe organy. Sklepienie kościoła pokrywają polichromie klasycystyczne z okresu budowy kościoła.

Do Góry

Kaplica grobowa rodziny Rzewuskich

 

Na przykościelnym cmentarzu w Kumowie Plebańskim znajduje się wzniesiona na przełomie wieków XVIII i XIX Kaplica Grobowa Rodziny Rzewuskich, rodu który posiadał w XVIII i XIX wieku duży majątek ziemski położony na terenach należących do ziemi Sieleckiej. Pochowany jest tu m.in.: Hetman Wielki Koronny Wacław Rzewuski, zmarły w 1779 r.

 

Do Góry

Park Podworski z Aleją Kasztanową w Dębinie

Do dnia dzisiejszego zachował się tylko układ przestrzenny w postaci alei kasztanowej na obrzeżach oddzielających ośrodek dworski od sadów i pól. W miejscu, gdzie stał niegdyś budynek dworu, znajduje się obecnie dom mieszkalny. Sam park obejmował pierwotnie       ok. 10 ha, obecnie jest to tylko 1,5 ha. Od północnej strony łączy się on z gradowym lasem liściastym. Łącznie w parku znajduje się ok. 400 drzew, z których najlepiej prezentują się dęby, graby, jesiony i kasztanowce. W parku zachowały się też krzewy, z których główną rolę odgrywają wiciokrzew przewiercień, który w obrębie wąwozu jest zdziczały, śliwa, tarnina, leszczyna pospolita a i karagana syberyjska obejmująca ok. 100 m żywopłotu. Ze względu na wartość drzewostanu, oraz zachowany układ przestrzenny, park zaliczany jest do cenniejszych zespołów podworskich byłego województwa chełmskiego. Został wpisany do rejestru zabytków 3.03.1998 r.

Do Góry

Młyn

 

Pierwsze wzmianki o młynie w tej miejscowości sięgają 1777 r. Kolejna informacja pochodzi z 1867 r. W 1920 r. obok rzeki Cebulki wybudowano młyn razowy. Sam budynek młyna zamieniony na budynek gospodarczy stoi do dzisiaj i jest użytkowany. W pobliżu można jeszcze ujrzeć szczątki dawnej tamy spiętrzającej wodę, jak i drewnianego mostu łączącego Kumów Plebański z Kumowem Majorackim.

Do Góry

 

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości napisz do nas


Do Góry

Strona Główna