|
Zabytki
Dworek Rodziny Rzewuskich w Sielcu
Klasycystyczny dworek został pobudowany w II połowie XIX w., w
obrębie dawnych umocnień. Obecnie jest on murowany, otynkowany,
znacznie przebudowany. Podczas I wojny światowej dwór został
częściowo spalony, jednak odbudowany zaraz po zakończeniu
działań wojennych w 1918r. Obecnie w dworku mieści się Szkoła
Podstawowa w Sielcu.
Kapliczka
Ekumeniczna Świętej Anny
Niedaleko
zabudowań, na łąkach sieleckich znajduje się licząca ponad 500
lat Ekumeniczna Kapliczka św. Anny. Dwa razy do roku (26 lipca i
dwa tygodnie później wg kalendarza juliańskiego) odbywa się
nabożeństwo połączone z poświęceniem
wody w cudownym źródle bijącym pod kapliczką (stąd druga
nazwa - kapliczka na wodzie). Uroczystość jak i wieść o
cudowności tego miejsca ściąga rzesze wiernych z całego kraju
jak i z zagranicy.
Do Góry
Cmentarz
Prawosławny w Sielcu
Cmentarz
prawosławny. 2 poł. XIX w. Położony na południowym skraju wsi.
Powierzchnia 0,14 ha.ajstarszy istniejący nagrobek pochodzi z 1880 r.
Pozostałości kaplicy cmentarnej na cmentarzu unickim(później
prawosławnym). Miejsce pochówku powstańców zmarłych w szpitalu,
funkcjonującym w okresie powstania w Sielcu oraz poległych w bitwie pod
Kumowem (16 lutego1864 roku). Obiekt prawdopodobnie ufundowała rodzina
jednego ze zmarłych, hrabiego Ludwika Mycielskiego z Poznańskiego. W
kaplicy pochowano też Paulo Bellotiego uczestnika tej samej bitwy.
Do Góry
Park Podworski
Został on założony w
1876 r. Główną część stanowi aleja pięknych wiekowych jesionów
prowadząca bezpośrednio do dworku Rodziny Rzewuskich. W skład
drzewostanu parku wchodzi blisko 250 drzew z 11 gatunków - są to
przede wszystkim lipa drobnolistna, jesion wyniosły,
kasztanowiec biały, klon pospolity, grab zwyczajny.
Najbardziej okazałe
- okazy spośród drzewostanu to: dwa jesiony wyniosłe o obwodach
pni 420 i 360 cm, oraz klon pospolity o obwodzie pnia 350 cm.
Dzieci ze Szkoły
Podstawowej w Sielcu nadali im imiona: Wacław,
Fryderyk i
Wiktor. Całość stanowi zabytek i jest
wpisana do rejestru zabytków.
Do Góry
Baszta obronna
Baszta wraz z fragmentem
muru obronnego - to pozostałość Zespołu zamkowego
wzniesionego w 1588 r. w stylu późnego renesansu polskiego przez Mikołaja Uhrowieckiego - starostę
chełmskiego. Całość oprócz zabudowań zamkowych składała
się jeszcze z czterech podobnych dwukondygnacyjnych baszt połączonych ze sobą murami
kurtynowymi wykonanymi z białego kamienia oblicowanego cegłą.
Na skutek wybuchu
prochu w 1678 r,. zamek uległ zniszczeniu. Pozostałości po nim
zachowały się jeszcze do 1945, kiedy to ostatecznie zostały
rozebrane. Do dnia dzisiejszego zachowała się tylko jedna baszta
od strony północno-zachodniej wraz z fragmentem muru.
Do Góry
Kościół
Rzymskokatolicki pod wezwaniem Nawiedzenia NMP
Pierwsza świątynia
drewniana została wybudowana w 1437 r. przez Jana Biskupca.
Fundatorami dwóch następnych kościołów (wznoszone w 1592 i 1697)
byli również biskupi chełmscy, których rezydencja znajdowała się
tuż obok w Kumowie Majorackim.
Obecny Kościół pod wezwaniem
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny wybudowany w latach
1821-1826 jest murowany z cegły. Wzniesiono go na planie krzyża,
posiada jedną nawę i dwie kaplice połączone z kościołem. W 1907
r. przeprowadzono gruntowny remont, dobudowując zakrystię,
kruchtę i 2 kaplice.
Z ważniejszych
zabytków należy wymienić: trzy ołtarze regencyjne - jeden
główny i
dwa boczne z I połowy XVIII,
przeniesione prawda podobnie z kościoła reformatów w Chełmie,
chrzcielnica późnobarokowa, ambona regencyjna i
12 głosowe organy. Sklepienie
kościoła pokrywają polichromie
klasycystyczne z okresu budowy kościoła.
Do Góry
Kaplica grobowa rodziny Rzewuskich
Na
przykościelnym cmentarzu w Kumowie Plebańskim znajduje się
wzniesiona na przełomie wieków XVIII i XIX
Kaplica Grobowa Rodziny Rzewuskich, rodu który posiadał w
XVIII i XIX wieku duży majątek ziemski położony na terenach
należących do ziemi Sieleckiej. Pochowany jest tu m.in.: Hetman
Wielki Koronny Wacław Rzewuski, zmarły w 1779 r.
Do Góry
Park Podworski z
Aleją Kasztanową w Dębinie
Do dnia dzisiejszego
zachował się tylko układ przestrzenny w postaci alei kasztanowej
na obrzeżach oddzielających ośrodek dworski od sadów i pól. W
miejscu, gdzie stał niegdyś budynek dworu, znajduje się obecnie
dom mieszkalny. Sam park obejmował pierwotnie ok. 10 ha,
obecnie jest to tylko 1,5 ha. Od północnej strony łączy się on z
gradowym lasem liściastym. Łącznie w parku znajduje się ok. 400
drzew, z których najlepiej prezentują się dęby, graby, jesiony i
kasztanowce. W parku zachowały się też krzewy, z których główną
rolę odgrywają wiciokrzew przewiercień, który w obrębie wąwozu
jest zdziczały, śliwa, tarnina, leszczyna pospolita a i karagana
syberyjska obejmująca ok. 100 m żywopłotu. Ze względu na wartość
drzewostanu, oraz zachowany układ przestrzenny, park zaliczany
jest do cenniejszych zespołów podworskich byłego województwa
chełmskiego. Został wpisany do rejestru zabytków 3.03.1998 r.
Do Góry
Młyn
Pierwsze wzmianki o
młynie w tej miejscowości sięgają 1777 r. Kolejna informacja
pochodzi z 1867 r. W 1920 r. obok rzeki Cebulki wybudowano młyn
razowy. Sam budynek młyna zamieniony
na budynek gospodarczy stoi do dzisiaj i jest użytkowany. W
pobliżu można jeszcze ujrzeć szczątki dawnej tamy spiętrzającej
wodę, jak i drewnianego mostu
łączącego Kumów Plebański z Kumowem Majorackim.
Do Góry
| 
